Happy Turkey Day!

Om acht uur plaatselijke tijd (twee uur vroeger dan thuis) ben ik klaar wakker! Het is stralend weer en de sneeuw glinstert me tegemoet. Al snel is de rest van het gezin ook bij hun positieven en gaan we op zoek naar een restaurant voor het ontbijt.

De keuze valt op de Blue Moose, een heel gezellig rustiek restaurantje. Hun koffie is lekker sterk en ik bestel twee gepocheerde eieren, verse tomaat en een volkoren pannenkoek. Die laatste is werkelijk enorm en heerlijk luchtig.

Naast het restaurant is een ski- en snowboardverhuurwinkel, zoals je ze in dit plaatsje op iedere hoek vindt. Katja, Saskia en ik moeten nog ski's huren en dit is makkelijk dichtbij ons huisje. Er is verder niemand en binnen het halve uur staan we buiten met onze laarzen en ski's. Later zien we bij de pistes, dat daar de rij voor de verhuur enorm lang is.

Met een shuttle gaan we even later naar Beaver Run, het hoofdgebouw van Peak 9. Nog lang niet alle pistes zijn open. Ze hebben dan wel net gisteren sneeuw gehad, maar dat was maar 15 centimeter. Het is wel eindelijk koud genoeg, dus er wordt fervent sneeuw geblazen. Gelukkig is sinds gisteren wel een van de grootste groene pistes geopend, want op een moeilijkere piste begeef ik mij niet!

Onderaan de berg ontmoeten we Lisa, Zack, Tara (die snowboarden aan het leren is) en Tara's dochtertje Kaya van vier. Kai, die eindelijk voor het eerst sinds hij het anderhalf jaar geleden voor zijn verjaardag kreeg zijn eigen snowboard kan gebruiken, en ik blijven vandaag op de "bunny slope", de leer piste. Ik moet ieder jaar toch weer even mijn skibenen krijgen.

Zack, Katja, Rick en Saskia gaan naar boven met de Silverthorne lift en de groene piste af. Na een uurtje komt Lisa mij vertellen, dat ze terug naar hun huisje gaat om de laatste hand aan de kalkoen en de rest van het Thanksgiving maal te leggen.

De hele tijd vergeet ik, dat het Thanksgiving is. Dit is zo'n ongewone manier voor ons om deze feestdag te vieren! Wel wenst iedereen elkaar een Happy Thanksgiving en iedereen is heel vrolijk. Het is ook zulk lekker weer, het vriest wel, maar de zon voelt toch warm en ik heb niet eens handschoenen nodig.

Om een uur of twee lopen we met zijn allen en Zack naar ons huisje terug. Rick gaat na een snelle douche alvast naar Lisa, want hun huisje heeft niet alle pannen en bakblikken, die nodig zijn. Dat van ons is wat dat betreft beter voorzien. Hoe dan ook moet de gewoonlijk ronde pumpkin pie in een rechthoekig bakblik! Het is even creatief zijn geblazen, maar het smaakt toch allemaal net zo lekker.

Als wij ons bij het gezelschap voegen is de kalkoen, een enorm beest van meer dan twintig pond, al klaar. Voor het eerst in jaren zien we mijn zwager Luke weer, hij is nog altijd dezelfde grappenmaker. Ook mijn neef Zack, van dezelfde leeftijd als Katja, is gisteravond aangekomen (hij moest nog tot 22 uur werken bij UPS) met zijn vader. Zack heeft sinds de zomer van 2006, toen hij bij ons logeerde, heel wat pondjes verloren en ziet er erg goed uit.

Hoewel de gebruikelijke netjes gedekte tafel met kaarsen e.d. dit jaar uitblijft smaakt het traditionele maal ons net zo goed! Er is kalkoen, stuffing, zoete aardappelen met marshmallows, groene boontjes casserole (een van mijn favorieten!), aardappelpuree, mais en verse broodjes.

Het is toch eens heel leuk dit feest met Ricks kant van de familie te vieren. En, al is Tara geen familie, zij en haar kinderen brengen een lieve en vrolijke noot met zich mee.

Tara's verhaal laat zien, wat een goede harten Lisa en Luke hebben. Nadat zij erge problemen met de vader van haar kinderen kreeg hebben zij hun huis opengesteld voor hun drieen, zodat Tara haar verpleegstersdiploma kan halen. Volgens Lisa's eigen zeggen staat hun anders zo rustige leventje flink op zijn kop met een 23-jarige alleenstaande moeder en haar vier en een jarige kroost onder hun dak. Maar uit alles valt op te merken, dat ze enorm veel om dit meisje en haar kleintjes geven.

Na het eten komt kleine Kaya helemaal tegen mij aanzitten en wil, dat ik uit een Disney boek voorlees. Ik vind dat kleine lijfje tegen me aan superlief en opeens voel ik me jaren teruggaan in de tijd van toen mijn kinderen er nog dol op waren voorgelezen te worden uit hun Disney boeken.

Als de kleintjes naar bed zijn kijken we nog met zijn allen naar de film Miss Congeniality met Sandra Bullock. Ook wordt de vierkante pumpkin pie soldaat gemaakt. Dan is het alweer tijd om afscheid te nemen en dankbaar voor deze familie en bijzondere dag rollen we doodmoe onze bedden in.